Autobiografia KrĂłlowej Noor, żony zmarłego w 1999 roku krĂłla Jordanii Husajna, to opowieść o życiu szczęśliwym, a przy tym bardzo nieoczekiwanym. To opowieść o wielkiej miłości, ktĂłra rozwijała się i umacniała na tle burzliwych wydarzeń politycznych ostatnich trzydziestu lat na Bliskim Wschodzie.W 1976 roku młoda Amerykanka Lisa Halaby, świeżo upieczona absolwentka wydziału architektury Uniwersytetu Princeton, planująca karierę dziennikarską, została przedstawiona na płycie lotniska w Ammanie Husajnowi i członkom jego rodziny. Dwa lata pĂłźniej dwudziestosiedmioletnia dziewczyna w ciągu jednego dnia została muzułmanką, krĂłlową Jordanii i macochą ośmiorga dzieci z poprzednich trzech małżeństw krĂłla. Jako jego żona, dzieląc z nim życie przez dwadzieścia jeden lat, urodziła mu czwĂłrkę dzieci.W swojej autobiografii krĂłlowa Noor opowiada o latach dzieciństwa i studiach uniwersyteckich, o pierwszej pracy, o spotkaniu z Husajnem i okolicznościach, w jakich doszło do zawarcia związku małżeńskiego - młodej nowoczesnej kobiety z władcą arabskiego kraju, w ktĂłrym obowiązują feudalne prawa definiujące rolę kobiet.

Pierwsze na świecie świadectwo ofiary "zbrodni honorowej".Souad miała siedemnaście lat i była zakochana. W jej wiosce w Cisjordanii, jak w wielu innych, miłość przedmałżeńska to synonim śmierci. "Zhańbiona" rodzina wyznaczyła szwagra dziewczyny do wykonania wyroku. Zamknięta w sąsiednim pokoju Souad usłyszała werdykt. Następnego dnia robiła właśnie pranie na podwĂłrzu domu. Szwagier zbliżył się do niej i powiedział: "Zajmę się tobą", po czym polał ją benzyną i zapalił zapałkę. Dziewczyna stanęła w ogniu.W oczach sąsiadĂłw ten mężczyzna był bohaterem, gdyż dokonał "zbrodni honorowej". Tacy jak on niczym nie ryzykują, rzadko toczy się przeciwko nim śledztwo, jeszcze rzadziej zostają skazani. Na świecie odnotowuje się rocznie ponad pięć tysięcy takich przypadkĂłw, a wielu nigdy nie ujawniono.Potwornie poparzona Squad została cudem uratowana. Zdecydowała się opowiedzieć światu o tym barbarzyństwie mimo grożącego jej niebezpieczeństwa, gdyż wyrok rodziny nigdy nie ulega przedawnieniu."Spalona żywcem" jest wstrząsającym świadectwem, ale także wezwaniem. Trzeba w końcu zburzyć milczenie wokĂłł tego tabu i mĂłwić głośno o śmierci tysięcy kobiet. To ofiary prawa mężczyzn.